|
|
|
Wokół projektu  |
|
Zasoby internetowe |
| |
|
Serbia
Srbija
Republika
związkowa Jugosławii, we wsch. części kraju; 9,9 mln mieszk. (1993). W
skład Serbii wchodzą 2 okręgi: Wojwodina (na pn., przy granicy z Węgrami)
i Kosowo (na pd., przy granicy z Albanią); pow. 88,4 tys. km2;
stol. Belgrad; język urzędowy serbski. Duże zróżnicowanie narodowościowe
i rel.: większość ludności stanowią Serbowie, ponadto: Albańczycy
(skupieni w okręgu Kosowo), Węgrzy (zamieszkują gł. Wojwodinę),
Czarnogórcy, Słowacy, Turcy, Bułgarzy, Rumuni, Macedończycy i Niemcy;
gł. wyznania: prawosławie, a także protestantyzm (gł. Węgrzy),
katolicyzm i islam. Większość ludności skupia się w pn.,
nizinnej części kraju; ok. 60% ludności mieszka w miastach; gł.
m.: Belgrad (1,6 mln mieszk., zespół miejski 1991), Nowy Sad, Nisz,
Prisztina, Subotica, Kruševac, Kragujevac, Kraljevo. Około 70%
powierzchni Serbii zajmują góry i wyżyny; na zach. pasma górskie
będące przedłużeniem G. Dynarskich (m.in. Kopaonik - wys. do 2017 m,
Veliki Jastrebac), na wsch. - G. Wschodnioserbskie, Szar Płanina i zach.
skraj Bałkanów; w pn. części Serbii aluwialna Niz. Środkowodunajska,
przecięta szerokimi dolinami Dunaju i jego dopływów, gł.: Cisy,
Sawy i Morawy. Klimat przejściowy pomiędzy podzwrotnikowym a umiarkowanym
ciepłym, o cechach kontynent.; średnia temp. w styczniu od -2,
-4°C w górach do ok. 1°C na nizinach, w lipcu
odpowiednio 15-16°C i 21-23°C; średnia roczna suma opadów do
1000 mm w górach i ok. 700 mm na nizinach. Lasy (ok. 25% pow.)
bukowe, dębowe i świerkowe zachowały się w górach. Serbia
do 1990 (rozpad Jugosławii) była, oprócz Słowenii, najlepiej rozwiniętą
gospodarczo republiką byłej Jugosławii; trwająca od 1990 wojna domowa
oraz embargo handl., nałożone przez ONZ na nową Jugosławię, spowodowały
głęboki kryzys gosp. i b. wysoką inflację.
Podstawą
gospodarki jest przemysł; wydobycie rud miedzi (Bor), cynku i ołowiu
(Trepča), żelaza, chromu, niewielkie - ropy naft. i gazu ziemnego
(na pn.) oraz węgla brun. i kam. (na pd.); elektrownie cieplne (węglowe
i naft. - opalane importowaną ropą naft.); na Dunaju duża
elektrownia wodna (Żelazna Brama, wspólna z Rumunią); powszechnie
rozwinięty przemysł spoż. (młynarski, cukr., winiarski, tytoniowy), w większych
miastach - maszyn., włók., skórz., chem., papierniczy, ponadto środków
transportu i elektron. (gł. Belgrad), hutnictwo metali i przemysł
zbrojeniowy. Na nizinach (Wojwodina, dolina Morawy) uprawa pszenicy,
kukurydzy, buraków cukrowych, słonecznika, warzyw, drzew owocowych (gł.
śliwy, brzoskwinie) i winorośli; w górach hodowla bydła,
owiec i kóz. Turystyka, jedna z gł. gałęzi gospodarki do końca
lat 80., straciła na znaczeniu. Gęsta sieć komunik., zwł. w pn.
części Serbii; gł. szlak komunik. stanowi autostrada Nowy
Sad–Belgrad–Nisz; linie kol. łączą Belgrad, m.in. z Zagrzebiem,
Budapesztem i Sofią; na Dunaju i Sawie żegluga śródlądowa;
gł. porty rzeczne: Belgrad, Smederevo i Nowy Sad; w Belgradzie
międzynar. port lotniczy.
--------------------------------------------------------------
Historia Serbii
Historia Jugosławii
Czarnogóra - informacje ogólne
Kosowo - informacje ogólne
|
