Rambler's Top100

wposzukiwaniu

nowego kanonu

reinterpretacja tradycji kulturalnej w państwach postjugosłowiańskich po 1995 roku

 
   

Wokół projektu   

Zasoby internetowe   

   
Serbia i Czarnogóra

Srbija i Crna Gora - Republika Serbii i Czarnogóry

 

Gospodarka

Powstała w 1990 r. FR Jugosławia jest krajem dużych różnic gospodarczych między uprzemysłowioną Serbią a słabo rozwiniętą, rolniczą Czarnogórą. Wojna domowa (od 1990) i rozpad byłej federacji, jak również embargo handlowe nałożone przez ONZ na Jugosławię są przyczyną pogłębiającego się kryzysu gosp. i obniżenia poziomu życia mieszkańców; wg danych szacunkowych inflacja 1991 wynosiła 700%, 1992 - 1400%, 1993 przekroczyła 2000%. Wymiana handlowa z zagranicą zmniejszyła się o ok. 70%.

B. FR Jugosławia posiada różnorodne, ale stosunkowo mało zasobne złoża surowców mineralnych; eksploatuje się rudy miedzi (rejon Bor), cynku i ołowiu (Trepča), antymonu oraz magnezyty i boksyty (Nikšić), poza tym niewielkie ilości węgla brunatnego na pd. od Belgradu i kamiennego we wsch. części kraju. Energia elektryczna jest wytwarzana w elektrowniach cieplnych, opalanych importowanym węglem i ropą naftową, oraz wodnych, z których największą jest Djerdap na Dunaju w Żelaznej Bramie. Do głównych gałęzi przemysłu przetwórczego należą: hutnictwo metali, przemysł maszynowy (m.in. produkcja maszyn górniczych, rolniczych i budowlanych, turbin elektrycznych, samochodów, wagonów) i zbrojeniowy oraz włókienniczy, chemiczny (w tym farmaceutyczny), papierniczy i spożywczy, zwłaszcza winiarski. Większość ośrodków przemysłowych (największe: Belgrad, Nowy Sad, Kragujevac, Nisz, Kruševac) znajduje się na obszarze Serbii.

Rolnictwo jest rozwinięte zwłaszcza na pn. kraju, w Wojwodinie: uprawa pszenicy, kukurydzy, buraków cukrowych, słoneczników, warzyw i tytoniu. Duże znaczenie mają sadownictwo (brzoskwinie, śliwy, jabłonie, a na wybrzeżu oliwki i drzewa cytrusowe) oraz uprawa winorośli. Hodowla bydła na pn., owiec i kóz w górach. Na wybrzeżu niewielkie połowy ryb (głównie sardynki).

Sieć komunikacyjna dobrze rozwinięta w Serbii, słabo - w Czarnogórze. Główny szlak komunikacyjny stanowi autostrada Nowy Sad-Belgrad-Nisz; na Dunaju i Sawie żegluga śródlądowa; gł. porty rzeczne: Belgrad (również duży międzynar. port lotn.), Smederevo i Nowy Sad; porty mor.: Bar, Kotor i Hercegnovi.

Ruch turystyczny z powodu wojny domowej i międzynarodowych sankcji gospodarczych jest bardzo ograniczony, wymiana handlowa ma w znacznym stopniu charakter nielegalny.

 

 

 

Informacje ogólne | Informacje polityczne | Warunki naturalne | Ludność | Historia | Literatura | Muzyka | Teatr | Nauka | Media | Mapy

wstecz strona główna dalej


Źródło: Encyklopedia Multimedialna PWN, Państwa Świata, Warszawa 2000.
Wszelkie komercyjne wykorzystanie niniejszego materiału zabronione. Wszelkie prawa zastrzeżone.
created by mochola, Y2K3